:: باران کویر ::

  به دنبال ناکجاآباد گوشه ی طعنه زننده ی دوزنقه ی پنجره ی رو به آسمانم را. و آن تکه پنیه های سفید پاره پاره روی سقف آبی آسمانــم را نگاه! ته آهنگ کردی که حرفی می زند و من دقیقا مثل یک جزیزه زندگی کرده و بزرگ شده معنی هیچ کدام را نمی دانم... اما همیشه همین طور بوده که دوست داشتم کردی حرف زدن بقیه را. دیروز که برمی گشتم مطلبی خواندم که جقدر بعضی ها تند می روند و سریعند. که زیبایی های زندگی را درک نمی کنند، می روند و نمی فهمند .. راستش کمی یاد خودم افتادم. کمی تغییر و تحول نیاز است، نمی دانم خدا قرار است کاری کند یا قرار است کاری نکند که باز همان خواست و اراده خداس :: باران کویر ::...

 

خواندمت و اکنون نوبت شماست... 

:: باران کویر ::...

به دنبال ناکجاآباد

حس دلتنگی

حس خستگی

کوفتگی

حس بریدن 

دارم این روزها . . . . 

 

:: باران کویر ::...

به دنبال ناکجا آباد   فرقی نمی کند که کسی بشناسدم یا همان گم شده و کم شده در چشمانشان بماین که باید نمانم، باید ببیبنم و بگذرم  به سوی ناکجا آباد من میروم اگر تو همی مانی در این سرای تیره و سرگردان من می روم اگر تو همینت مراد بود دراین کویر سوخته ی خشک وبی علف آری! تو شاد باش دریا که میرود میرسد از چشمه ها به بحر آری! چه چاره از گذر روزگار ما من میروم اگر تو بمانی در این سرا اما فقط من میروم صدای من اینجا همیشه هست ! آری ! من می روم و باکی ندارم از این رفتن من میروم اما شهامت بیان صداقت زبان و وهم من در دل ناکسان همیشه میماند راستی و صداقت ازمن به نسل نسل شریفم :: باران کویر ::...

به دنبال ناکجا آباد   هنوز هم هستم به دنبال ناکجاآباد دوست. حس رهایی  و فروبستن از کل متعلقات دنیا! وصال  باران ترسانم از برخی ترس هایی که بر وجودمان نهاده اند. ترس دارد آخر؟ چشـــــــــــــم بستن و خواب خوش رفتن بدون اینکه زیر باد مصنوعی این روزها مفصل هایت نــــــــــم بکشند و یادشان رود که چه جور راه می رفتند.  سرم پر است چیزی که نمی دانم چیست. گلویم هم پر است از خفگی! نمی دانـــــــــــم این چه حسی است که روزها پس از بردن باغ شیشه ای گرفته ام!  متعجم از کار خودم بیشتر.  دلـــــــــــــم که هوس چای داغ می کند، شیرینی قندها انگار به جان دندان های سپید :: باران کویر ::...

به دنبال ناکجاآباد صدای خش خش پاییز می آید.. و من به عشق پاییز درها را می گشایم.. صدای روضه های خاطره انگیز محرم ها می آید از دور ... و صدای آهنگ بی کلام دستگاه پیری که سالهاست تنهایی برای خود می نوازد و نمی دانم به عشق که پخش می کند!  درخت بید مجنون خانه ام هم امروز زردی اش را ناله سر داد و یادم آمد که بیست روزی از خزان گذشته است و من خزان دوست فراموشش کرده ام ... بس که غرق در بهار و اردیبعشقش بوده ام!  دلکم از سر نوازش دست یار است که سرخوش است این روزها! می ترســـــــــــــم لبخندم را نشان دهم مبادا که بلزرد دل کسی که انتظار همین دست لبخندها را می کشد. من آرامم :: باران کویر ::...